Patlıcan ve çaresizliğimiz
Ne günlerden geçiyoruz. Emeklilere 4 bin lira bayram ikramiyesi verilecek! Vay vay vay. Ne büyük neşe ama!
Nitekim cumhurbaşkanımız da “Bin lira zam yaptık ya” dedi. Hiç yani. Adamcağız daha ne yapsın! Emekliye 4 bin lira veriyorlar. Neyine yetmiyor emeklinin. Mis gibi para. Bozdur bozdur harca dimi!
Ne çok ünlem kullandım bir de. Geçenlerde markete gittim de gördüm. Patlıcanın kilosu 100 lira. Şaka yapmıyorum ha bildiğin 100 lira. Gerçi 100 lira da pul oldu dimi! Bir paket sigara parası. Sigara da ne kadar pahalı oldu ya. Sağlık içindi gerçi o da dimi...
Yani düşününce her şey çok pahalı. Evden dışarı çıkmak istemiyor insan. Çıktığın an para harcamaya başlıyorsun. Eli yüzü düzgün bir yemek yemek istesen o bile 400 liradan aşağı değil. Bir pahalılık var ki sorma. Almış başını gidiyor.
Bu ahval içinde insan deli olur. Nitekim delirdim galiba. Kısmen yani. Bir miktar deli olabilirim evet. Aslında hepimiz deli olabiliriz. Zira bu ülkede insanın akıl sağlını koruması çok çok zor. Nasıl derler? Hah tatmam;
Bunalıyorum azizim,
Sıkılıyorum,
Daralıyorum,
Çekilir dert değil vallahi!
İyi ama ne yapacağız?
Ne yapacağız hiç! Sanata, sepete koşacağız. Nefes alacağız. Her şeye rağmen devam eden hayata sıkıca tutunacağız,
Pahalılığa ve türlü türlü kötülüklere rağmen;
Yaşamaya devam!
