Çocukluk çağı mastürbasyonu
Ebeveynlerin büyük bir endişeyle çocuk kliniğine en sık başvurduğu konulardan bir tanesi, çocukluk çağı mastürbasyonudur. Ebeveynler davranışlar ile ortaya çıkan bu durumu anlamakta zorlanırken, bir de bunu kavramsallaştırdığımızda iyice kafaların karıştığını görebiliyoruz. Çocukluk çağı mastürbasyonu daha önce bahsettiğim birçok konu gibi çocuk gelişiminin doğal süreçlerinden bir tanesidir. Aslında normal olan bu sürecin sebebini bildiğimizde, zihnimizdeki karışıklık yok olmaya başlıyor. Fakat bu süreç her ne kadar gelişimin doğal bir parçası olsa da, burada dikkat edilmesi gereken bazı hususlar var.
3 ile 6 yaş arasında ortaya çıkan çocukluk çağı mastürbasyon davranışı, çocuk gelişimi açısından sağlıklı ve normal bir süreçtir. 3 yaşından itibaren cinsel kimlik keşif aşamasına giren çocuklar, haz alacakları şekilde bedenlerine dokunmayı isterler. Çocuklar, bazen bilinçli olarak bazen de tesadüfen bu hazzı keşfederler ve cinsel bölgelerine dokunarak, oynayarak, yastık ya da koltuk gibi nesnelere sürtünerek bu hazzı tekrar yaşamak için kendilerini uyarabilirler. Bu mastürbasyon davranışı cinsel yönden değil, duygusal yönden çocuğa haz veren bir durumdur. Yani yetişkin cinselliği ile alakası yoktur.
Gelişimin doğal bir parçası olarak karşımıza çıkan bu durum, kimi zaman bilinçli kimi zamanda tesadüfen çocuk tarafından keşfedilir. Çocuklar sadece keyif aldığı için o bölgeye dokunmazlar. Bazen zorlayıcı duygular ile baş etmekte zorlanan çocuklar, mastürbasyon davranışına başvurabilirler. Bu yaş döneminde çocuğun hayatında önemli değişimler olduysa (kardeş doğumu, boşanma vs.) ya da çocuk travmatik durumlar yaşadıysa duygusal anlamda zorlanıyor olabilir. Bunun sonucunda çocuk, yaşadığı kaygı ya da stres durumundan kurtulabilmek ya da kendini rahatlatabilmek için mastürbasyon davranışına başvurabilir. Bazen de günlük rutinleri olmayan çocuklar çok fazla sıkılabiliyorlar ve mastürbasyonu bir rutin haline dönüştürebiliyorlar. Bunlar dışında;
Çocukta duygu düzenleme becerisinin yeterince gelişmemiş olması,
Duygusal ihtiyaçlarının karşılanmamış olması,
Aile içi huzursuzluk,
Emzirmenin erken ya da hızlı bir şekilde sonlanması,
Sosyal ilişkilerin az olması,
Enfeksiyona bağlı bazı hastalıklar (idrar yolu enfeksiyonu),
Cinsel organda kaşıntı,
Cinsel istismara maruz kalması gibi nedenler ile mastürbasyon davranışı ortaya çıkabiliyor.
Ebeveynler nasıl davranmalıdır?
Mastürbasyon davranışına yönelik ebeveynlerin verdiği tepkiler ve sergilediği yaklaşımlar, oldukça önemli ve kritiktir. Çünkü ebeveynlerin yaklaşımı ile mastürbasyonun yoğunluğu, uzunluğu ve görüldüğü ortamlar belirleniyor.
Öncelikle çocukta görülen bu davranışın fiziksel bir rahatsızlıktan kaynaklanıp kaynaklanmadığını belirlemek gerekir.
Çocuğun mastürbasyon yaptığı fark edildiğinde ebeveynler kesinlikle bağırmamalı, kızmamalı ve cezalandırmamalıdır. Ayrıca ‘’ayıp ve günah’’ gibi tepkilerde vermemelidir. Bu yaklaşım ile çocuktaki mastürbasyon davranışı azalmaz, aksine çocuk dikkatini daha çok oraya verir.
Mastürbasyon davranışı uykuya geçiş esnasında görülüyorsa, çocuğun dikkatini başka yöne çekmeye çalışmak iyi olacaktır. Bir uyku rutini oluşturulabilir, parmak oyunu oynanabilir.
Bu davranış farklı ortamlarda sürdürülüyorsa çocuğun ilgisi başka yere çekilebilir ve ortamı değiştirilebilir.
Burada önemli olan ebeveynlerin şefkatli bir şekilde yaklaşması ve suçlayıcı, cezalandırıcı tutumdan uzak durmasıdır. Çocuk bunu bir rutin haline dönüştürmemeli, olumsuz duygular ile baş etmede alternatif yöntemler keşfetmeli. Çocuk kendini tahriş edebilir ve uzun vadede olumsuz etkiler ortaya çıkabilir.
Ne zaman destek alınmalı?
Çocuk 6 yaşı geçtiyse, gününün büyük bir kısmını bu davranış meşgul ediyorsa, farklı ortamlarda bu davranışı tekrarlıyorsa ve çocuğun sosyal etkileşimi düşmeye başlıyorsa mutlaka uzman desteği alınmalıdır. Burada mastürbasyon davranışının nedenlerini anlamak ve bu davranışın sürdürülmesinde etkili olan faktörleri belirlemek önceliktir. Bu sebeple gecikmeden, çocuklarla çalışan ruh sağlığı meslek gruplarından destek almak önemlidir.
